Dorota Pająk-Puda – Matka Jagiellonów

Ostatni post w tym roku to wpis książkowy, a mianowicie na temat „Matki Jagiellonów” autorstwa Doroty Pająk-Pudy, wydanej przez wydawnictwo MG.

Jest to książka historyczna, która przedstawia życie królowej Polski – Elżbiety Rakuszanki. Była ona żoną Kazimierza IV Jagiellończyka, z którym miała trzynaścioro dzieci :O Byli nimi: Władysław II Jagiellończyk, Jadwiga, Kazimierz, Jan I Olbracht, Aleksander Jagiellończyk, Zofia Jagiellonka, Elżbieta, Zygmunt I Stary, Fryderyk, Elżbieta, Anna Jagiellonka, Barbara Jagiellonka oraz najmłodsza Elżbieta Jagiellonka. Główna bohaterka książki to zatem nie tylko królowa, ale nade wszystko matka i żona. Zwana jest „matką królów”, bo aż czterech z jej synów zostało królami. Nie miała łatwego życia, ale odznaczała się ogromną siłą. Pochowana została w kaplicy Świętego Krzyża na Wawelu. Pomimo tego, że napisałam na początku, że jest to powieść historyczna to wydarzenia dziejowe epoki są jedynie tłem do przedstawienia postaci i psychologii Matki Jagiellonów.

Fragment z książki:

„Miałam wrażenie, że podróż z Pragi do Krakowa trwa całe moje życie. W lutym raz ścinał mróz, raz przeciążone wozy stały godzinami w wodzie po osie. Mimo surowej i kapryśnej pogody ludzie wylegali na trakt, by zobaczyć towarzyszący mi orszak nieprzebranej masy dworzan i cesarskiego spelndidi apparatus. […]

Ja, Elżbieta Habsburg, córka zmarłego przed piętnastoma laty króla Węgier i Czech, księcia Austrii, cesarska wnuczka, byłam narzeczoną, jak mi powiedziano, miłego, sepleniącego i łysiejącego króla Polski, wielkiego księcia Litwy, Kazimierza Jagiellończyka. Jechałam na nasz ślub i tego właśnie dnia miałam zostać królową Polski. Mimo że płynęła we mnie odrobina świetnej piastowskiej krwi, ziemia ta znana mi była jedynie z kart ksiąg i opowieści światłych mężów.”